Definicja 1

Językoznawstwo (językoznawstwo) to naukowe badanie języka, obejmujące strukturę (morfologię, składnię, gramatykę), dźwięki (fonologię) i znaczenie (semantykę), a także historię relacji między językami i miejscem kulturowym języka w zachowaniu człowieka. Fonetyka, nauka o dźwiękach mowy, jest zwykle uważana za odrębną gałąź nauki o języku, ściśle związaną z językoznawstwem.

Obszary językoznawstwa

Obejmują one:

1. Fonologia to nauka o dźwiękach.
2. Morfologia - bada, w jaki sposób słowa są tworzone przez łączenie dźwięków.
3. Składnia - bada, w jaki sposób słowa są ułożone w zdaniu.
4. Semantyka - zajmuje się badaniem znaczeń i badaniem, w jaki sposób znaczenia zostały przypisane do określonych słów.

Dlatego trzeba zrozumieć, że językoznawstwo jest dyscypliną, której przedmiotem badań jest język. Dlatego możemy powiedzieć, że język jest główną jednostką sekcji językoznawstwa. Bez języków nie może być przedmiotu językoznawstwa. Ponieważ języki mają charakter indywidualny i odrębny, konieczne stało się ich badanie porównawcze.

Językoznawstwo bada naturę języków, różne zmiany fonetyczne zachodzące w językach, zmiany znaczenia poszczególnych słów w czasie i tym podobne. Z fizycznego punktu widzenia przekazywanie myśli poprzez mowę polega na brzmieniu i słuchaniu. Rola odgrywana przez fonację jest zbyt oczywista, aby wymagała dyskusji; rola słuchania jest czasami pomijana. Słuch jest jednak tak ważny, że nie można się mylić twierdząc, że w zdecydowanej większości przypadków powolność lub szybkość zmian języka w historii języka, zarówno w ogóle, jak i w różnych specyficznych formach mowy, jest w dużej mierze spowodowana do dokładności lub niedokładności słuchu. Powszechnie wiadomo, że każdy dźwięk, niezależnie od tego, co normalna osoba jest w stanie usłyszeć lub wypowiedzieć, może zostać odtworzony z wielką dokładnością przez każdą inną normalną osobę, kimkolwiek ona jest; to tylko kwestia prawidłowego skonfigurowania skrzynki głosowej.

Oddzielne języki i grupy językowe mają wiele podobnych i Cechy wyróżniające, które w dużej mierze wynikają z takich czynników, jak rozmieszczenie geograficzne języka, struktura społeczna społeczeństwa, jego dziedzictwo kulturowe i historyczne. Znajomość języka implikuje więc znajomość mentalności tych, którzy się nim posługują. Ponadto musisz zrozumieć, że myśl i słowo nieustannie na siebie wpływają. Dlatego język i psychologia są ze sobą nierozerwalnie związane, aw każdym badaniu zasad języka konieczne jest rozpoczęcie od pewnej wiedzy z zakresu psychologii.

Różnica między filologią a językoznawstwem

Trudność w określeniu różnicy polega na tym, że te dwie dziedziny częściowo się pokrywają. Filologia jest zasadniczo badaniem tekstów w jakimś celu badawczym. Ma pewne metody, mniej lub bardziej naukowe (to znaczy obejmujące pomiary i liczenie), takie jak paleografia i badania krytyczne, które są w większości używane tylko przez filologów, a nie przez lingwistów. Ponadto w jej badaniach można zastosować niemal każde podejście dyscyplinarne znane współczesnej nauce w celu wyjaśnienia tekstów i języków tekstu.

Wnioski wyciągnięte z tego badania empirycznego są często wykorzystywane przez filologów zajmujących się „filologią porównawczą” lub „filologią historyczno-porównawczą”, subdyscyplinem tej dziedziny, czyli w istocie językoznawstwem czystym. Oznacza to, że ci specjaliści są zainteresowani rekonstrukcją wcześniejszych etapów języków, z którymi pracują, i przy użyciu ściśle lingwistycznej metodologii lub podstawowej teorii lingwistycznej.

Problem jednak w tym, że wielu filologów pracuje głównie na wydziałach literaturoznawczych, historycznych lub najczęściej na wydziałach języków obcych, czyli na jakiejś innej dziedzinie akademickiej, ponieważ filologia dzisiaj cofnęła się do tej pory pod presją lingwistyki, która raczej nie jest reprezentowana jako jednostka akademicka na uniwersytetach.

Na przykład indoeuropejska porównawcza filologia historyczna jest prawie tą samą dyscypliną, co porównawcza językoznawstwo historyczne, która jest zwykle przedmiotem studiowanym na kursach filologii romańskiej, germańskiej, słowiańskiej na wydziałach językowych uniwersytetów, których nauczanie prowadzi lingwistów historycznych specjalizujących się w odpowiednich rodzinach językowych, a najlepiej przez tych, którzy sami studiowali indoeuropejską filologię historyczną lub językoznawstwo.

Teraz o językoznawstwie. Dyscyplina językoznawstwa jest w istocie współczesnym rozwinięciem filologii. Chociaż nawet Saussure był filologiem historycznym, wydaje się, że podział na językoznawstwo i filologię rozpoczął się mniej więcej w jego czasach. Naukowcy, którzy opracowali pierwszą teorię lingwistyczną, byli zasadniczo tylko językoznawcami historycznymi.

Idea lingwistyki jako czegoś odrębnego od dzisiejszej filologii opiera się na założeniu, że językoznawcy mają teoretyczne i metodologiczne przygotowanie w badanie naukowe język jako język w ogólności oraz współczesne języki mówione. Nacisk kładziony jest na rygor teoretyczny, to przede wszystkim odróżnia językoznawców od filologów. Chociaż z pewnością nie jest to prawdą dzisiaj, kiedy filolodzy i językoznawcy posługują się zasadniczo tymi samymi ramami metodologicznymi i teoretycznymi, niezależnie od tego, że językoznawstwo rozwinęło wiele narzędzi, takich jak składnia, typologia, pragmatyka, semantyka itp.

Uwaga 1

Filologia koncentruje się na badaniu tekstów, podczas gdy językoznawstwo koncentruje się na badaniu języka jako takiego.

Nauki humanistyczne są dość zróżnicowane i mają wiele pokrewnych dziedzin, jak na przykład językoznawstwo i filologia. Jednocześnie nie każdy lingwista będzie w stanie powiedzieć, czym różni się językoznawca od filologa. W tym artykule postaramy się postawić kropkę nad i i nauczyć się odróżniać jednego specjalistę od drugiego.

Filolog

Jak przystało na językoznawcę, przedstawiciel tego zawodu studiuje kulturę etniczną, co wyraża się w twórczości literackiej i tekstach. Nie chodzi tu tylko o historię, gdyż filolodzy mogą również prowadzić badania z zakresu współczesnej twórczości literackiej.

Odniesienie! Krajowy system edukacji wprowadza jeszcze większe zamieszanie w rozważanym przez nas zagadnieniu: absolwenci wydziałów filologicznych danej uczelni nazywają siebie językoznawcami, podczas gdy wydziały językoznawcze „produkują” filologów. Ponadto językoznawców często (przez duży błąd) nazywa się absolwentami, którzy otrzymali wykształcenie pedagogiczne na profilu nauczyciela języka i literatury rosyjskiej.

Filologia w Rosji kiedyś łączyła takie gałęzie nauki, jak krytyka literacka i językoznawstwo. Głównym przedmiotem badań w językoznawstwie był język jako system, podczas gdy krytyka literacka zwracała większą uwagę na aspekty kulturowe badanych. Filolog specjalista powinien posiadać wiedzę z zakresu:

• teoria literatury;
• historia literatury;
• poetyka;
• językoznawstwo.

Językoznawca

Słownikowa definicja tego terminu oznacza specjalistę w dziedzinie językoznawstwa. Językoznawstwo jest nauką, która bada język z punktu widzenia jego praktycznego zastosowania i podstaw teoretycznych. W zależności od specyfiki edukacji językowej specjaliści w swojej dziedzinie mogą dokonać analizy grupy językowe, studiuje akcenty i dialekty, fonetyczne, morfologiczne, leksykalne, składniowe i semantyczne aspekty języka.

Odniesienie! Do XIX wieku językoznawstwo było nauką normatywną. Jej celem nie było nauczenie się żywego języka, ale wprowadzenie i upowszechnienie zasad, według których powinni mówić zwykli ludzie.

Jakie powszechne

Zarówno językoznawstwo, jak i filologia należą do nauk humanistycznych. Ponadto podstawy teoretyczne studiowania obu dziedzin nauki będą praktycznie takie same: dobry językoznawca zna historię literatury, strukturę języka lub grup językowych i ma pojęcie o modelach ich rozwój.

Odniesienie! Nie myl językoznawcy z tłumaczem: nawet jeśli ten pierwszy potrafi tłumaczyć teksty obce, przekładoznawstwo i teoria przekładu od dawna są umieszczane w odrębnych dyscyplinach, a pod nimi w większości wyższych instytucje edukacyjne budowane są specjalne programy edukacyjne.

Jaka jest różnica między filologiem a językoznawcą

Na podstawie powyższego można podsumować: językoznawcę należy nazwać lingwistą, natomiast filologiem jest osoba, która posiada wykształcenie w zakresie dowolnej nauki filologicznej, czy to krytyki literackiej, czy historii języka. Kolejna kluczowa różnica między jednym specjalistą a drugim będzie przedmiotem badań naukowych: dla językoznawstwa jest to język, a dla filologii jest to tekst (mówimy o tekstach nie tylko w znaczeniu pisanym, ale także ustnym).

Filologia rozpatruje jednostki tekstowe na podstawie danych dotyczących historii jej powstania, społecznych i psychologicznych przesłanek jej pisania. Z drugiej strony językoznawstwo bada teksty czysto formalnie, nie starając się ich oceniać.

Podsumowując powyższe, możemy stwierdzić, że dwóch rozważanych przez nas dyscyplin nie można nazwać całkowicie identycznymi, ponieważ ich cele, metody i przedmioty badań mają najczęściej inny charakter.

Zawód lingwisty jest obecnie niezwykle poszukiwany. Bez znajomości przynajmniej jednego języka każdemu współczesnemu człowiekowi trudno będzie wejść w nasz świat globalizacji. Ale lingwiści to ludzie, którzy mówią co najmniej trzema językami, ale znają nie tylko języki, ale coś więcej. Co więc robią lingwiści? Jakie są rodzaje językoznawstwa? Jaka jest różnica między lingwistami a tłumaczami i filologami? Rozważ wszystkie odpowiedzi na pytania w tym artykule.

W kontakcie z

Działalność językoznawców

Językoznawca to osoba, która studiuje lub studiowała językoznawstwo (innymi słowy językoznawstwo). Językoznawca rozumie, jak są ułożone, jakie są ich cechy w szczególności iw ogóle, jaka jest ich różnica, jaka jest historia, cechy dźwięków mowy pod względem akustyki i artykulacji i wiele więcej.

Lingwiści, aby ogólnie zrozumieć zmiany językowe, badają również dawno wymarłe języki starożytne. Na przykład sanskryt, łacina. Studenci językoznawstwa rosyjskich uniwersytetów studiują również starosłowiański i staroruski, aby zrozumieć, jak zmieniła się ich mowa ojczysta i określić charakter wyjątków od reguł we współczesnym rosyjskim. Tym wszystkim zajmuje się językoznawstwo.. I oczywiście oprócz językoznawstwa i lingwistyki specjaliści uczą się kilku innych języków.

Nie myl językoznawstwa z innymi specjalnościami. Jaka jest różnica między filologiem a tłumaczem? Wszyscy specjaliści pracują z językami, ale na różne sposoby. tłumacze- są to osoby zajmujące się tłumaczeniem ustnym, pisemnym lub symultanicznym z innego języka lub na inny język. Filolog- osoba, która studiuje różne dzieła literackie, wyrażone odpowiednio różnymi językami i wszystkimi naukami pokrewnymi. Filolodzy zajmują się bardziej krytyką literacką, a językoznawcy - językoznawstwem.

Warto zauważyć, że specjalności językowe są bardzo poszukiwane, więc wynagrodzenie jest dość wysokie i różni się w zależności od miejsca pracy. Specjaliści znający języki obce są potrzebni wszędzie. Specjaliści badają struktury języków i ich cechy, ale zgodnie ze współczesnymi realiami mogą pracować w dowolnym miejscu i nie do końca w swojej specjalności.

Zanim przejdziemy do listy zawodów językoznawców, przyjrzyjmy się głównym obszarom językoznawstwa, aby zobaczyć różnorodność specjalności.

Kierunki

Specjaliści można podzielić na węższe klasy:

• Zgodnie z uczonym językiem. Zwykle studenci kierunków filologicznych uczą się dowolnego języka obcego i prawie zawsze języka angielskiego. Dlatego wyróżnia się językoznawców: Japończyków, Arabów, Rosjan, Sinologów.
• Według regionu: afrykaniści, orientaliści.
• Według sekcji językoznawstwa: leksykolodzy, fonetycy i inni.

Warto podkreślić jeszcze jeden kierunek językowy, który nie jest tak powszechny na uczelniach – lingwistykę podstawową i stosowaną. Co to jest? Faktem jest, że lingwistyka krzyżuje się nie tylko z innymi naukami lingwistycznymi, ale także z naukami stosowanymi, takimi jak: matematyka, programowanie. Może pojawić się pytanie, jak to połączyć, ale nadal istnieje bezpośrednie połączenie.

Dzięki połączeniu tak z pozoru różnych obszarów świat poznaje: tłumaczenie maszynowe, leksykografia komputerowa, psycholingwistyka, lingwistyka i wiele innych. Innymi słowy, lingwistyka stosowana poszukuje praktycznych, a nie teoretycznych sposobów rozwiązywania problemów, a także praktycznych metod wdrażania lingwistyki w innych dziedzinach.

Kto może pracować

Jaką zatem pracę może znaleźć dla siebie dyplomowany specjalista? Jak już wspomniano, wybór jest szeroki, ponieważ wszystko, co dotyczy języków, jest wymagane wszędzie.

Ta lista prac nie jest ograniczona. Ponieważ językoznawca to szerokie pojęcie, wybór przyszłych zawodów jest niezwykle duży. Ci, którzy znają języki, nigdy się nie zgubią, zawsze znajdą odpowiednią pracę.

Jak zostać językoznawcą?

Aby nim zostać, musisz zdać egzaminy i dostać się na uniwersytet na wymagany kierunek językowy.

Zwykle trzeba zdać egzamin po 11 klasie: wymagany jest język rosyjski, angielski i socjologia, historia lub literatura (w zależności od uczelni). Aby wejść na profil „lingwistyka podstawowa i stosowana”, należy zdawać matematykę rosyjską, angielską i specjalistyczną.

Przed złożeniem wniosku musisz zdecydować, jakich języków chcesz się uczyć. Uczelnie zwykle zamieszczają informacje o swoich kierunkach i nauczanych językach. W ten sposób można zapisać się na orientalistykę, afrykanistykę i wszelkie inne. Lub wybierz bardziej tradycyjne miejsca docelowe.

Należy pamiętać, że kierunki językowe różnią się specjalnością i stopniem licencjata.

Filologia i językoznawstwo to ściśle ze sobą spokrewnione dyscypliny, które często wywołują spory o tożsamość tych pojęć. Obie specjalności uczą się języków i wszystkiego, co jest z nimi związane, ale większość profesjonalistów zgadza się, że istnieje między nimi znacząca różnica. Jaka jest różnica między filologią a językoznawstwem i którą z tych dwóch dyscyplin wybrać?

Kim są językoznawcy?

Lingwiści (z łac. lingwista) uczą się języków w teorii i praktyce. Specjaliści tego profilu zastanawiają się nad strukturą języków, kierunkami ich rozwoju, szukają porównań w różnych grupach, typach i dialektach. Językoznawstwo można przypisać zarówno dyscyplinom teoretycznym, jak i praktycznym - przedstawiciele zawodu studiują fonetykę, składnię, leksykologię, tworzą słowniki i podręczniki, opracowują nowe metody nauczania języków, programy do tłumaczenia maszynowego i wiele więcej.

Wydział Lingwistyki Uniwersytetu „Synergia” prowadzi kształcenie w specjalności „Przekładoznawstwo i przekładoznawstwo”. Studenci studiują stylistykę, leksykologię, fonetykę, teorię przekładu i inne aspekty języków, zdobywają praktyczne umiejętności i odbywają staże w międzynarodowych firmach. Aby wejść na Wydział Lingwistyki, należy zdać egzaminy z nauk społecznych, rosyjskiego i język obcy, okres studiów wynosi od 4 do 4,5 lat. Po ukończeniu programu kształcenia absolwent otrzymuje dyplom z tytułem licencjata oraz paneuropejską aplikację, co umożliwia podjęcie pracy w krajach zachodnich.

Kim są filolodzy?

Filologia (przetłumaczona z greckiego - miłość do języka) zajmuje się określonym językiem, który specjaliści studiują od deski do deski. Język dla filologów nie jest zwykłym systemem symboli, ale dziedzictwem literackim i kulturowym jego użytkowników. Działania specjalistów o tym profilu mają charakter wartościujący, a wszystkie aspekty rozpatrywane są przez pryzmat własnej percepcji. Filologia jest uważana za dziedzinę szerszą niż językoznawstwo, dlatego mówiąc o przedstawicielach tych specjalności, można zauważyć, że wszyscy językoznawcy są filologami, ale daleko nie wszyscy filolodzy są językoznawcami.

Różnice między filologami a językoznawcami

Kluczowa różnica między przedstawicielami tych specjalności polega na podejściu i metodach studiowania głównego przedmiotu. Językoznawstwo można przypisać naukom technicznym, które obejmuje działalność badawczą, filologię – naukom humanistycznym, opierającym się na intuicji i świecie nieświadomości. Filolodzy stają w obronie czystości języka, podziwiają jego bogactwo i różnorodność, protestują przeciwko przepełnieniu go wyrazami obcymi i żargonowymi, podczas gdy dla językoznawców przemiana języka jest zjawiskiem normalnym i powodem do obserwacji.

Co ich łączy?

Pomimo wszystkich różnic, pole działania filologów i językoznawców jest takie samo - nauka języka i wszystkich jego aspektów. Dla profesjonalistów granice między tymi dyscyplinami są prawie niewidoczne, więc ich przedstawiciele mają takie same szanse na zatrudnienie, jeśli nie mówimy o konkretnych obszarach (lingwistyka komputerowa itp.). Językoznawcy i filolodzy mogą pracować jako tłumacze, dziennikarze, redaktorzy, a także prowadzić działalność dydaktyczną i naukową.

Wzrost i rozwój